لپ‌ تاپ‌ ها به‌طور طبیعی ایجاد گرما می‌کنند و اگر به مدت طولانی و زیاد در این حالت (گرما) بمانند ممکن است خسارت جدی ایجاد کنند و حتی آتش بگیرند.

به گزارش سافت‌گذر به نقل از فناوری اطلاعات ایران؛ برخی به علت بی‌تجربه‌گی با علائم هشدار و خطرات پیش‌ رو در اثر ایجاد گرما در لپ‌ تاپ آشنا نیستند. راه ساده و کم خرج و معقول حفاظت و جلوگیری از آسیب‌ های بعدی پایین نگه داشتن درجه گرمای لپ‌ تاپ است. این کار کمک خواهد کرد که لپ‌ تاپ خنک تر و با اطمینان بیشتر کار کند.

1- تنظیم برق مصرفی از حداکثر استفاده به حالت تعادل: این تنظیم به سیستم می‌گوید که فقط از برقی که درخواست شده استفاده کند. اگر نیاز دارید که از لپ‌ تاپ برای بازی‌ کردن و یا کارهای سخت‌ تر استفاده کنید، ترجیحااز سرعت پردازش بالا استفاده کنید. به عبارت دیگر ضروری است که تنظیمات بر روی حداکثر کارایی صورت بگیرد.

2- از اسپری‌های حاوی هوای فشرده جهت تمیز‌کردن و برداشتن گرد و خاک در درز‌ها و مجراههای لپ‌ تاپ استفاده کنید. مشکل با این اسپری‌ها به راحتی حل می‌شود. برای اینکار لپ‌ تاپ را خاموش کنید و اسپری را لای درزها و سوراخ‌ها (جهت بیرون راندن گردو خاک) بزنید.

3- بر اساس اطلاعات نشریه ارتباطات، از دستگاه‌های خنک‌ کننده‌ی موجود لپ‌ تاپ که دارای یک فن یا دوفن است، استفاده کنید. بعضی از دستگاه‌های خنک‌ کننده‌ی موجود که فن ندارند می‌توانند حتی دمای اطراف لپ‌ تاپ را افزایش دهند. بنابراین نیاز به یک دستگاه خنک‌ کننده قوی دارید که فن آن کارایی بالایی داشته باشد. اگر تمایل دارید که از یکی از این دستگاه‌ها تهیه و استفاده کنید، تحقیق کنید که کدام بهتر و دارای کارایی بالا هستند.

4- در محیط‌هایی از کامپیوتر استفاده کنید که هوای خنک وجود داشته باشد. کامپیوتر‌ها همانند بیشتر مردم هستند که در محیط دارای هوای خنک‌ خیلی بهتر کار می‌کنند. بیشتر اطاق‌های سرور یا مراکز دیتا در دمای 70 درجه یا پایین‌ تر کار می‌کنند. بنابراین چه در منزل و چه در محل کار از درجه حرارت ایده‌آل استفاده کنید.

ادامه مطلب...

یک کارشناس نرم‌افزار معتقد است که یکی از بزرگ‌ترین دلایل سوختن فلش مشکل در پورت‌های فلش جلوی کیس است.

به گزارش راسخون "کامران کاظمی" در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: یکی از بزرگ‌ترین دلایل سوختن فلش مشکل در پورت‌های فلش جلو کیس است و باید گفت این پورت‌ها باید با توجه به دفترچه مادربورد به مادربورد وصل شوند، اما اگر فردی که کامپیوتر شخص را Assemble (سرهم) کرده به درستی پین‌های این پورت را تنظیم نکرده باشد، ممکن است برق جا به جا به فلش وی وارد و باعث سوختن فلش شود.

وی در ادامه به حالت Quick removal اشاره کرد و افزود: این حالت که حالت پیش‌فرض نیز هست، برای سریع جدا کردن فلش مموری است و در این زمان فلش به safely remove نیاز ندارد و بعد از اتمام کار می‌توان بدون انجام هیچ کاری فلش را از کامپیوتر جدا کرد و حالت دوم نیز Better performance نام دارد و همان‌طور که از اسم این حالت مشخص است از حالت قبلی عمکرد بهتر و پرسرعت‌تری دارد، اما در این حالت کاربر حتما باید قبل از جدا کردن فلش‌تان از کامپیوتر آن را Safely remove کند و گرنه احتمال سوختن و خراب شدن آن بسیار بالا می‌رود.

کاظمی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه اگر کاربر روی گزینه better performance باشد و یک دفعه فلش را از سیستم جدا کند، فلش می‌سوزد؟ اظهار کرد: خیر، این موضوع ربطی به سوختن یا نسوختن ندارد، فقط ممکن است برخی اطلاعات اضافه (به عنوان Cache) که ویندوز برای کار سریع‌تر، در هر لحظه روی فلش می‌نویسد یا از روی آن می‌خواند و روی درایو C می‌نویسد، ناقص نوشته شود که البته این هم جای نگرانی ندارد.

ادامه مطلب...

بزرگ‌ترین تولیدکنندگان مادربرد و دیگر سخت‌افزارهای کامپیوتری در جهان به ارایه مادربردهایی اقدام کردند که به طور کامل از خازن‌های حالت جامد استفاده می‌کنند، این مادربردها برای کار به صورت مداوم و برای مدت طولانی ایده‌آل هستند.
خازن‌های حالت جامد در حقیقت نوع جدیدی از خازن‌های الکترولیت هستند که با ارایه تمهیداتی مشکلات موجود در خازن‌های الکترولیت معمولی را برطرف کرده‌اند.
ساختمان این دو نوع خازن تا حد زیادی شبیه به هم است. مهمترین تفاوت میان خازن‌های حالت جامد و خازن‌های الکترولیت معمولی، در ماده الکترولیت به کار رفته در آن‌ها است.

ورقه جدا کننده در خازن‌های معمولی از یک صفحه کاغذی که به ماده الکترولیت آغشته شده است تشکیل شده در حالی که در خازن‌های حالت جامد ورقه جدا کننده از ترکیب ماده الکترولیت با یک پلیمر رسانا تشکیل می‌شود.
خازن‌های حالت جامد تقریبا تمامی ‌مشکلات موجود در خازن‌های الکترولیتی معمولی را برطرف کرده‌اند. این خازن‌ها دارای مقاومت ظاهری کمی‌ در فرکانس‌های بالا بوده و به همین دلیل حرارت کمتری را تولید می‌کنند.
ظرفیت خازن‌های حالت جامد با تغییر درجه حرارت تغییر نمی‌کند به همین دلیل می‌توان از آنها در محدوده حرارتی وسیع‌تری استفاده نمود. این خازن‌ها توانایی کار در جریان‌های بالا را داشته و دارای طول عمر بیشتری نیز می‌باشند. طول عمر متوسط این خازن‌ها بین 60 تا 300 درصد بیش از خازن‌های الکترولیت معمولی است. در این نوع خازن‌ها، مشکلاتی چون بروز نشتی و یا باد کردگی به طور کلی از میان رفته است.

ادامه مطلب...

برای استفاده از فلش مموری برای بالا بردن رم کامپیوتر باید مراحل زیر را طی کنیم:
برای ویندوز XP باید از نرم‌افزار دانلود eBoostr استفاده کنید (دانلود eBoostr Pro V3.0.1.498 ). این نرم‌افزار حجم کمی دارد و بسیار هم سریع نصب و تنظیم می‌شود. خوبی اصلی این نرم‌افزار اما این است که با مدلهای بسیاری زیادی از حافظه‌ها مثل SD و MMC هم کار می‌کند.
اما آموزش امروز ما بدون احتیاج به نرم‌افزار خاصی است ولی متاسفانه روی ویندوز XP درست جواب نمی‌دهد. اگر ویندوز ویستا و 7 دارید یک فلش پیدا کنید که ترجیحا زیر 4GB حجم داشته باشد. مدلهای ارزانقیمت 2GB کینگستون و ترنسند توی بازار ایران موجود است.
یک – تمام فایلهای رویش را پاک کنید و اسمش را بگذارید RAM DRIVE که بعدا متوجه شوید کدام درایو را می‌خواهیم به این کار اختصاص بدهیم. دقت کنید که حتما باید همه فایلها را پاک کنید. مخصوصا فایل‌های مخفی ( Hidden )
دو – روی My Computer کلیک راست کنید و به ترتیب Properties و سپس Advanced را انتخاب کنید. بعد هم به system output’s Settings بروید و دنبال Advanced بگردید. حالا روی Edit کلیک کنید.
سه – روی user-defined size کلیک کنید تا حجم فلش را متوجه بشوید. مثلا برای یک فلش 2GB می‌نویسد 1932. مثلا عرض کردم! حالا هر عددی نوشته بود را منهای 5 کنید. مثلا 1932 می‌شود 1927. توی قسمت اول و دوم عکس بالا باید این دو مقدار را بنویسید. حالا set و سپس OK را انتخاب کنید.
چهار – حالا اول حتما Apply را بزنید و بعد از اپلای OK را بزنید. حالا کامپیوتر باید ریستارت بشود. کار تمام است!

اخطار مهم
اگر به هر دلیلی ناگهانی این فلش درایو را جدا کنید سیستم کرش می‌کند و قضیه پیچیده می‌شود. اگر می‌خواهید تست کنید این کار را بکنید اما مسئولیتش با خودتان است :)

ادامه مطلب...

گام به گام برای حرفه ای شدن
با دانستن چند نکته نه چندان پیچیده می شود از یک کاربرآسیب پذیر به کاربری تبدیل شد که به راحتی نمی توان به اطلاعات او دست پیدا کرد.خیلی از هکرها با اهداف مختلف ممکن است سعی در دستیابی به محتویات رایانه شما داشته باشد.شما باید با تدابیرمختلف، راه های نفوذ آنها را ببندید و کارآنها را سخت ترو تقریبا غیرممکن کنید.

روتر خود را با گره ببندید
 

اینترنت و ایرلس بدون پسورد، شکار خوبی برای هکرها محسوب می شود و این کار دردسرهای فراوانی برای شما ایجاد خواهد کرد.با استفاده از یک SSID مخصوص به خود، از ورود افراد ناخواسته جلوگیری کنید و با انتخاب پسورد خوب، روترخود را امن کنید.برای دسترسی به روترخود(1/1، 165، 192)را در بروز خود (یا برای راه های دیگر به دستورالعمل روتر خود مراجعه کنید)استفاده کنید. از شما درخواست یک پسورد می شود.کلمه Admin را برای هر دو درخواست وارد کنید یا اگر این کارتأثیرگذارنبود، می توانید با تأمین کننده اینترنت خود دراین باره مشورت کنید.بعد ازاین به بخش امنیت بروید.این بخش با توجه به مدل و ساخت روتر شما متفاوت خواهد بود.به عنوان مثال اگر شما روتر«Link sys» داشته باشد، به Wireless و بعد از آن به Wireless security بروید و قدرتمندترین رمز(encryption)که نت ور کتان آن را پشتیبانی می کند را مثل WPA2 انتخاب کنید. یک پسورد قوی که ترکیبی از عدد و حروف باشد را انتخاب کنید و آن را به صورت موقت در جایی یادداشت کنید یا آن را به حافظه بسپارید. این پسورد را باید با اتصال هر دستگاهی به روتر اینترنت خود وارد کنید.

اطلاعات حساس خود را امن کنید
 

هیچ گاه فکر نکنید که اطلاعات حذف شده شما دیگر قابل دسترسی نیست.هر هکری با حداقل اطلاعات می تواند با یک جست و جوی ساده درگوگل به فهرستی ازنرم افزارهایی دسترسی پیدا کند که قول می دهند که اطلاعات از دست رفته شما را بازیابی کنند.از ایریزر (Eraser)برای پاک کردن اطلاعات مهم خود استفاده کنید.اگرشما تصمیم دارید که کل اطلاعات هارددیسک خود را از بین ببرید، از Kill Disk استفاده کنید که تمام آثار اطلاعات شما از بین خواهد برد و در پایان با اطمینان کامل تمام اطلاعات خود را روی True Crypt بگذارید واطلاعات باقیمانده را رمز گذاری کنید.

هکرها را با پسوندهای قوی سردرگم کنید
 

استفاده ازاسم نزدیکانتان به عنوان پسورد با وجود اینکه یک کار دوست داشتنی است، با این حال ریسک بزرگ امنیتی محسوب می شوند از انتخاب پسوردهایی که به آسانی قابل حدس زدن هستند، خودداری کنید و به جای آن از ترکیب حروف و سمبل استفاده کنید.حداقل از عدد و سمبل به جای حروف مثل @،3،!یا صفراستفاده کنید.اگر پسورد شما اهمیت فراوانی دارد، می توانید از نرم افزارهای تولید پسورد استفاده کنید.

ادامه مطلب...

نت‌بوک چیست؟
 

نت‌بوک به نوت‌بوک‌های کوچک، سبک و ارزان قیمتی گفته می‌شود که مناسب پردازش‌های سبک و کاربردهای مبتنی بر اینترنت می‌باشند.
آنها معمولاً دارای یک نمایشگر کوچک 7 تا 10 اینچی، وزن کمتر از 1300 گرم، کیبوردی کوچک که حدود 70 تا 80 درصد یک کیبورد استاندارد است، کارت شبکه معمولی و کارت شبکه بی‌سیم، چند پورت USB و مموری ریدر و بدون دی‌وی‌دی درایو هستند. سیستم عامل آنها اکثراً ویندوز ایکس‌پی و به ندرت لینوکس است. قیمت آنها هم از 250 تا 600 هزار تومان می‌باشد. البته گاهی مدل‌های گران‌تری هم دیده می‌شود که از سخت‌افزار قوی‌تری برخوردارند، ولی آیا یک دستگاه 800 هزار تومانی قوی و کوچک می‌تواند یک نت‌بوک باشد یا یک نوت‌بوک کوچک؟
نت‌بوک را گاهی مینی‌نوت‌بوک یا ساب‌نوت‌بوک هم می‌نامند

ایده نت‌بوک از کجا آمد؟
 

در اوایل سال 2005 طرح "هر کودک، یک نوت‌بوک" مطرح شد و قرار شد که با کمک تولیدکنندگان، نوت‌بوک‌های کوچک و ارزان قیمتی (زیر 100 دلار) ساخته شود تا اکثر کودکان دنیا توان خرید آن را داشته باشند و از قافله آی‌تی عقب نمانند. اما از آنجا که همیشه علم بهتر از ثروت نیست! تولیدکنندگان فوق طرح فوق را در حد تبلیغات نگه داشتند و ایده‌ای جدید برای سود بیشتر را از آن استخراج کردند.
تولید نوت‌بوک‌های کوچک ولی قوی‌تر و گرانتر البته برای والدین آن کودکان! کلمه نت‌بوک از ترکیب دو کلمه اینترنت و نوت‌بوک ساخته شده است.

تفاوت نت‌بوک با نوت‌بوک چیست؟
 

علیرغم اصرار بعضی از فروشندگان محترم، واقعیت این است که نمی‌توان تفاوت فاحشی بین آنها قایل شد، جز اینکه اگر یک نوت‌بوک را خیلی کوچک کنیم، به یک نت‌بوک می‌رسیم. این کوچک کردن منجر به کاهش اندازه اجزای اصلی نوت‌بوک مثل مانیتور و کیبورد می‌گردد. اما نوت‌بوک کوچک شده‌ ما مزایا و معایبی هم پیدا می‌کند، از طرفی کوچکی آن باعث کاهش وزن شده و از طرف دیگر به دلیل ظرافت دستگاه و عدم امکان استفاده از خنک‌کننده‎‌های قوی، مجبور به استفاده از پردازنده‌های ضعیف‌تر شده و در نتیجه کاهش قدرت دستگاه را به دنبال دارد.

چرا نت‌بوک بخریم؟
 

اما اینکه چرا باید نت‌بوک خرید و نت‌بوک مناسب چه کسانی می‌باشد هم بحث مفصلی است که به اختصار اشاره می‌گردد.
بدیهی است که در وحله اول کامپیوتر کوچکی که بسیار سبک است و امکان انجام پردازش‌های سنگین را ندارد چه کاربرانی را هدف قرارداده است؟
گروه اول کاربرانی هستند که به طور مداوم در سفرند و بسیاری از کارهای خود را با کامپیوتر همراه خود انجام می‌دهند.
این گروه معمولاً به دنبال نوت‌بوکی کم وزن هستند که کارهای سبک خود (آفیس و اینترنت و ایمیل) را با آن انجام دهند که نت‌بوک همان چیزی است که می‌خواهند.
و اما گروه دوم که درصد بالایی از خریداران نت‌بوک را رقم می‌زنند، کاربرانی هستند که اهل سفر نیستند ولی اصولاٌ از کامپیوترشان انتظاری جز کارهای معمول روزانه را ندارند! چه بسیار کاربرانی که در اطراف ما هستند و هزینه‌های گزاف بابت خرید پی‌سی یا نوت‌بوک می‌کنند ولی در نهایت فقط با آن چت می‌کنند؛، ایمیل چک می‌کنند و موزیک گوش می‌دهند! بنابراین با پرداخت نصف هزینه پی‌سی یا یک‌سوم هزینه نوت‌بوک می‌توان همان کارها را با نت‌بوک انجام داد و از حمل آسان آن هم لذت برد.
البته لازم به ذکر است که نباید بدبینانه به نت‌بوک نگاه کنید و تصور کنید که توانایی پردازشی چندانی ندارد، بلکه می‌توانید تصاویر خود را با فتوشاپ ادیت کنید، فایل‌های صوتی و تصویری خود را به فرمت‌های دیگر تبدیل کنید، به طراحی سایت بپردازید و ...
فقط توجه داشته باشید که توقع خود را همواره پایین نگه دارید!
رقابت شدید برای سهم بیشتر از بازار ناب نت‌بوک
بازار فروش نت‌بوک آنقدر داغ است که هر تولیدکننده‌ای را به وسوسه می‌اندازد. جالب است که بدانید علاوه بر شرکت‌های معروفی مثل اچ‌پی، سونی، دل، توشیبا، اسوس، ام‌اس‌آی و ایسر که از قبل در زمینه نوت‌بوک فعالیت داشتند شرکت‌هایی مثل نوکیا، سامسونگ و اپسون هم که تا به حال چنین تجربه‌ای نداشتند، پا به میدان گذاشتند تا سهمی از این بازار جدید و پر رونق داشته باشند.
در زمینه نرم‌افزاری هم در ابتدا اکثر نت‌بوک‌ها با سیستم‌عامل لینوکس عرضه می‌شدند ولی مایکروسافت که نمی‌توانست از این سود سرشار چشم‌پوشی کند، البته فقط برای کمک به کاربرانی که کار با لینوکس را عذاب‌آور می‌دانستند وارد صحنه شد و ویندوز از رده خارج XP Home Edition خود را در اختیار تولیدکنندگان قرار داد. البته این بازی، دو سر سود بود، هم برای مایکروسافت که بازاری جدید برای سیستم‌عامل قدیمی خود پیدا کرده بود و هم برای تولیدکنندگان که با ارایه ویندوز بر روی نت‌بوک امکان فروش بیشتری پیدا می‌کردند.
در حال حاضر شرکت ایسر بیشترین آمار فروش نت‌بوک را دارد و شرکت اسوس) هم با کمی اختلاف در مقام دوم قرار دارد. لازم به ذکر است که اسوس از اولین تولیدکنندگان نت‌بوک به صورت تجاری است و نام نت‌بوک آن یعنی Eee PC ، میان خریداران از شهرت خاصی برخوردار است.

ادامه مطلب...

حافظه L2 cache بسیار بزرگتر و یکپارچه تر از L1 است این حافظه اطلاعات بیشتری را می تواند از رم دریافت کند. در پرسسور های نسل قدیم این حافظه جدای از چیپ اصلی یا روی مادربرد و یا روی برد مخصوص پرسسور (در پرسسور های قدیمی نسل پنتیوم 2) قرار داشت. در اصطلاح به این برد ها برد خواهر هم گفته می شد.

با پیشرفت تکنولوژی حافظه L2 cache توانست بر روی خود پرسسور نصب شود و عملکرد آن در مقایسه با حافظه L1 cache بهتر شد. این حافظه سرعت حافظه L1 cache را ندارد ولی هنوز برای پرسسور سریع تر از رم است.

به طور سنتی حافظه L2 cache در خط مقدم قرار دارد. بنابراین پرسسور را به چیپ ست ها، north bridge و رم متصل می کند.

حافظه L2 cache احتیاج به چیپ بزرگتری دارد چون برای ساخت یک حافظه L2 cache معمولی به میلیون ها ترانزیستور نیاز است این حافظه از نوع SRAM ( رم استاتیک) است. بر خلاف رم معمولی که از نوع DRAM یا رم دینامیک است. برای ساخت یک بیت DRAM احتیاج به یک ترانزیستور و یک خازن هست در حالیکه برای ساخت یک بیت SRAM حداقل به شش ترانزیستور نیاز دارید. بنابراین ساخت 256 کیلو بایت از حافظه L2 cache نیاز به بیش از 12 میلیون ترانزیستور دارد.

بدیهی است که هر چه حافظه های L1 و L2 بزرگتر باشند عملکرد پرسسور بهتر است ولی تولید کنندگان اصلی پرسسور ها یعنی Intel و  AMD  سعی می کنند قیمت محصولات خود را منطقی نگه دارند. در این رقابت AMD از حافظه L1 بزرگتری استفاده کرده است در حالیکه Intel سعی کرده از حافظه L1 با کیفیت تر و سریعتری استفاده کند.

یکی از خصوصیات مهم همه انواع رم تاخیر آنهاست. حافظه L1 از حافظه L2 تاخیر کمتری دارد و به همین دلیل است که عملکرد بهتری دارد. وقتی که حافظه cache بوسیله پروسسور دور زده می شود تا مستقیما اطلاعات را از رم بخواند تاخیر آن بیشتر می شود برای همین است که از این حافظه ها استفاده می شود تا سرعت ارسال اطلاعات افزایش یابد. این اتفاق یعنی دور زدن حافظه cache زمانی پیش می اید که حافظه های cache L1, L2 هر دو معیوب باشند. و سرعت پروسس بسیار کاهش می یابد.

ادامه مطلب...

امروزه آخرین نمایشگرهای CRT نیز در حال ترک میز کار کاربران هستند و تنها پانلهای تخت LCD در منازل یا دفاتر کاری به چشم می خورند. وقتی استفاده از نمایشگرهای LCD بصورت عمومی برای اولین بار آغاز شد، فناوری مذکور با محدودیتهای آشکاری مواجه بود. همانند اکثر فناوریهای جدید، بخشی از این مشکلات به نوپائی فناوری و بخش دیگری از آن به فقدان یک زیرساختار مناسب مربوط می شد. برای مثال، در آن زمان درگاه های خروجی DVI کاملا ناشناخته بودند و LCDها تنها از درگاه VGA استفاده می کردند. این وضعیت، شرایط بالقوه ای را برای ایجاد مشکلات گوناگون در کیفیت تصویر بوجود می آورد زیرا کارت ویدیوئی باید اطلاعات تصویری را از دیجیتال به آنالوگ تبدیل نموده و سیگنال VGA آنالوگ را به LCD می فرستاد که در آنجا مجددا به اطلاعات دیجیتال تبدیل می شد.
البته امروزه اکثر LCDهای جدید به ورودیهای DVI مجهز شده اند. بعضی از مدلها اکنون با ورودیهای HDMI عرضه می شوند در حالیکه تعداد محدودی از نمایشگرهای LCD سطح بالا نیز به کانکتور جدید DisplayPort خود می بالند. کارتهای گرافیکی و حتی بعضی از مادربردهای مجهز به ساختار گرافیکی مجتمع نیز اکنون دارای خروجیهای DVI و گاهی اوقات حتی خروجی HDMI هستند.
با اینحال، ما هنوز با کاربرانی مواجه می شویم که از نمایشگرهای LCD خود همانند نمایشگرهای CRT استفاده می کنند: نمایشگر خود را از بسته بندی آن خارج کرده، آن را به PC خود متصل نموده (معمولا از طریق VGA) و از آنها در تفکیک پذیریهای غیر ذاتی استفاده می کنند. وضعیت بدتر این است که برخی از تولیدکنندگان LCD نیز این مشکل را تشدید می نمایند. ما اخیرا بسته بندی یک نمایشگر LCD مجهز به ورودیهای DVI و HDMI را باز کردیم که کابل VGA از قبل به آن متصل شده بود و به نظر می رسید این همان کابلی است که باید برای اتصال به PC مورد استفاده قرار گیرد. با در نظر گرفتن تمام این موارد آزاردهنده، اجازه بدهید نکات و توصیه هائی را در اختیار شما قرار دهیم که می توانند به بهبود کیفیت تصویر LCD شما کمک کنند.

اتصالات و پیکربندی مناسب
 

تا حد امکان از درگاه VGA استفاده نکنید
 

واقعا تعجب آور است که چه تعداد از کاربران، نمایشگرهای LCD خود را با استفاده از یک کابل VGA به سیستم PC خود متصل می نمایند. ما اخیرا از یک آزمایشگاه فنی در یک شرکت IT بازدید کردیم که باید سیستمهای مختلف را با استفاده از یک نمایشگر 24 اینچی آزمایش می کرد. هر بار که آنها یک کارت ویدیوئی را در سیستم نصب می کردند، با دقت یک مبدل DVI-to-VGA را به کارت گرافیکی متصل نموده، یک کابل VGA را به آن متصل کرده و سپس کارت را به درگاه ورودی VGA نمایشگر متصل می کردند.تمام مراحل فوق علیرغم این واقعیت انجام می شدند که نمایشگر مورد استفاده به هر دو نوع ورودی DVI و HDMI مجهز بود.

ادامه مطلب...

Blu-ray burning عالی اما در عین حال، پر هزینه و گران است. ما در این مقاله به شما خواهیم گفت که چگونه می توانید به بهترین نحو ممکن از درایو DVD کامپیوتر خود، بهره برداری نمائید.
دیسک های Blu-ray ممکن است برای ذخیره سازی حجم زیادی از فایل ها و حتی ویدئوهای با کیفیت بالا یا high-definition عالی باشند، اما این دیسک ها، و درایوهایی که آن ها ایجاد می کنند، بسیار گران هستند و هزینه آن ها در حدود 100 پوند برای یک درایو و 1.50 پوند برای هر دیسک است.
از سوی دیگر قیمت دیسک ها و درایوهای DVD بسیار کاهش یافته و ما در این مقاله به شما خواهیم گفت که چگونه می توانید با استفاده از این تکنولوژی ارزان تر، از مزایای Blu-ray بهره ببرید.
ما مهارت های DVD-burning شما را ارتقاء می دهیم و به شما نشان می دهیم که یک DVD burner از چه قابلیت هایی، شامل ذخیره داده های بیش تر بر روی یک دیسک، چگونگی استفاده از DVDها برای ذخیره ویدئوی با کیفیت بالا که می تواند بر روی بسیاری از پخش کننده های blu-ray پخش شود، برخوردار است . همچنین ما توضیح خواهیم داد که چه نرم افزار هایی می تواند برای کمک به حداکثر بهره برداری از یک Blu-ray burner مورد استفاده قرار گیرد.

اصول Burning
قبل از این که نگاهی به بعضی از کارهای جالب توجهی که می توانید با یک DVD writer انجام دهید بیندازیم، اجازه دهید یکبار دیگر اصول burning دیسک های نوری با استفاده از یک کامپیوتر را به سرعت مرور کنیم.
برای ساخت یا burn یک دیسک، شما به کامپیوتری با یک DVD Writer نیاز دارید. هر PC دسک تاپی که در 5 سال گذشته به فروش رفته باشد، باید دارای یک DVD writer باشد که این موضوع در مورد لپ تاپ ها (به جز کوچک ترین مدل های netbook) صادق است. اگر شما از نوع درایو کامپیوتر خود آگاه نیستید به قسمت جلوی آن نگاه کنید. اگر کامپیوتر شما بتواند DVDها را burn کند باید دارای لیبلی مثل DVD Multi Recorder بر روی پانل جلویی خود باشد. اگر تا به حال یک DVD writer تهیه نکرده اید، نگران نباشید زیرا آن ها نسبتاً ارزان هستند و نصب و ست آپ آن ها به سرعت انجام می گیرد.
 

Blu-ray Burning
 

اگر به اندازه کافی خوش شانس بوده و کامپیوتری داشته باشید که دارای یک Blu-ray writer باشد، بنابراین writer شما باید شامل نرم افزاری برای burn دیسک های داده های Blu-ray باشد. در غیر این صورت، CDBurnerXP قادر است دیسک های Blu-ray را رایت کند و به طور رایگان از آدرس http://cdburnerxp.se قابل دریافت است.
اگر قصد دارید دیسک های ویدئویی HD را ایجاد و ویرایش کنید، به نرم افزار مخصوص HD نیاز دارید. هم Roxio Creator 2010 Pro (با قیمت 70 پوند در آدرس www.snipca.com/x1518) و هم Nero Multimedia Suite10 (با قیمت 70 پوند در آدرس www.snipca.com/x1519 ) می توانند این کار را انجام دهند.

ادامه مطلب...