1) کامپیوتر را روشن می کنید ولی اتفاقی نمی افتد.

نه چراغی، نه صدایی؛ و نه غژ غژ پره های بادبزن. اولین کاری که باید بکنید، چیست؟ قبل از هر چیز، مطمئن شوید که دو شاخه ی کامپیوترتان را به برق زده اید!
حتی اگر صد درصد اطمینان دارید که دو شاخه ی کامپیوتر را به برق زده اید، بازهم آن را بررسی کنید.
با این فرض که دو شاخه را به برق زده اید، باید این احتمال را بدهید که ممکن است منبع تغذیه ی کامپیوترتان خراب شده باشد. منبع تغذیه ی کامپیوتر، جعبه ای فلزی است که در پشت کامپیوتر و در بالای سایر قطعات قرار گرفته است. این جعبه ی فلزی معمولاً با چهار پیچ در جای خود محکم شده و کابل برق به آن وصل شده است. یک بادبزن هم در پشت این جعبه وجود دارد که هوا را به بیرون می فرستد. یک سری سیم کشی های رنگ به رنگ از منبع تغذیه ی کامپیوتر بیرون می آید. در انتهای بعضی از سیم ها فیش های خاصی تعبیه شده است، که به پشت درایو ها، بادبزن، و احتمالاً ادوات دیگر فرو می روند تا برق آن ها را تأمین کرده باشند. این سیم ها یک فیش خاص برای بردمادر نیز دارند. تا وقتی که فیش ها در مادگی مورد نظر فرو روند، هیچ اهمیتی ندارد که چه سیمی به کجا وصل می شود. وقتی قاب کامپیوتر را باز می کنید، این سیم کشی های جورواجور می توانند هر آدمی را بترسانند، امّا اگر خوب آن ها را بررسی کنید، متوجه خواهید شد ترتیبات آن ها چندان هم پیچیده نیست. بهتر است از نحوه ی این اتصالات یادداشت بردارید، و روی فیش ها با یک ماژیک رنگی بنویسید که به کجا متصل شده اند. سیم ها را بیرون کشیده و منبع تغذیه را بردارید. آن را به یک فروشگاه لوازم کامپیوتری ببرید و یک منبع تغذیه با همان میزان وات مصرفی، خریداری نمایید. معمولاً بهای یک منبع تغذیه ی متعارف در حدود ?? تا ?? هزار تومان است.

2)کامپیوتر روشن می شود، امّا چیزی روی نمایشگرتان معلوم نیست.

به عبارت دیگر، سروکله ی ویندوز پیدا نمی شود. ممکن است مشکل تان مربوط به نمایشگر باشد. سعی کنید یک نمایشگر دیگر را که از کارکرد صحیح و سالم آن مطمئن هستید، به جای این نمایشگر به کار ببرید و ببینید آیا چیزی روی صفحه ی نمایش ظاهر می شود یا نه. اگر نمایشگر دوم اشکالی نداشته باشد و کارش را طبق معمول انجام داد، معلوم است که نمایشگر اوّلی از دور خارج شده است. اگر مدت ضمانت نمایشگرتان منقضی نشده باشد، بهتر است با نماینده ی فروش آن تماس بگیرید و خواستار رفع عیب شوید، امّا اگر دوره ی ضمانت نمایشگر تان تمام شده است، بهتر است به فکر خرید یک نمایشگر نو باشید. هرگز پشت نمایشگر تان را به منظور تعمیر آن باز نکنید. خازن هایی که در داخلِ نمایشگرتان قرار دارند، حاوی الکتریسیته هستند. بنابراین امکان دارد -خدای ناکرده- جان تان را سر این کار بگذارید!
اگر دیدید بخاری از صفحه ی نمایش بلند نمی شود و سطح آن کاملاً تیره و تاریک است، ممکن است ایراد مربوط به کارت گرافیکی باشد. ابتدا، کارت گرافیکی را پیدا کنید. کارت گرافیکی یک بُرد است که در داخل یک چاک مخصوص در بردِ مادر فرو می رود. کابلی که از پشت نمایشگر آمده است، وارد درگاه کارت گرافیکی می شود، که از پشت کامپیوتر بیرون زده است. اگر درگاه کارت گرافیکی، جزیی از بُرد مادر باشد، می گویند که کارت گرافیکی به صورت مادرزاد تعبیه شده است. شما نمی توانید چنین کارتی را تعمیر کنید.
فرض می کنیم که شما یک کارت گرافیکی جداگانه دارید، بنابراین باید مطمئن شوید که در جای خود سفت و محکم باشد. لبه ای که در چاکِ بُرد مادر فرو می رود، ممکن است به علت شُل بستن پیچ نگهدارنده ی کارت به بدنه ی کامپیوتر، از جای خود، خارج شده باشد. اگر کامپیوتری دارید که صحیح و سالم دارد کارش را انجام می دهد، آن را خاموش کرده و سپس کارت گرافیکی اش را بیرون بکشید. این کارت گرافیکی را در کامپیوتر مسئله دار بگذارید! اگر سیستم تان کارکرد، احتیاج به یک کارت گرافیکی جدید دارید. اما اگر کارت اضافه ای برای آزمایش سیستم تان ندارید، یک کارت ارزان قیمت هفت الی هشت هزارتومانی بخرید تا اگر مشکل تان را حل نکرد، بتوانید آن را پس دهید.
شما می توانید صدها هزار تومان را صرف خرید یک کارت گرافیکی کنید، امّا اگر سروکارتان فقط با نرم افزار های اداری است و احیاناً گاهی هم به اینترنت سفر می کنید، لازم نیست پول زیادی در این مورد خرج نمایید. کارت های گرافیکی گران قیمت بیش تر به درد افرادی می خورد که کُشته مُرده ی بازی های کامپیوتری هستند.
ادامه دارد...