یک سیستم تلفن معمولی شامل یک جفت سیم مسی ساده هست که توسط شرکت مخابرات محلی در خانه هر مشترک نصب شده است، این خطوط مسی از نظر پهنای باند، ظرفیت بالایی علاوه بر ظرفیت مورد نیاز برای انتقال صوت (مکالمه تلفنی) را دارا هستند.
سیگنال های صوتی همواره بخش ناچیزی از این ظرفیت را اشغال می نمایند، فناوری DSL (1) از ظرفیت باقیمانده این خطوط برای انتقال اطلاعات بدون اختلال و آسیب رساندن به مکالمات صوتی و حتی به صورت همزمان استفاده می نماید.
محدوده سیگنال های بسامدی صوت انسان در هنگام مکالمه بین 400 تا 3400 هرتز است، این در حالی است که سیم های مسی توانایی بالقوه ارسال چندین میلیون هرتز را نیز دارند، پس عملاً حجم زیادی از ظرفیت این سیم ها بدون استفاده باقی خواهد ماند. فناوری DSL برای استفاده از این ظرفیت از دو بخش تجهیزاتی بهره می گیرد، یکی در طرف مشتری (مشترک خدمات) و دیگری در طرف فراهم آورنده خدمات.

- فرستنده گیرنده: در مکانی که مشتری قرار دارد یک فرستنده DSL قرار می گیرد.

-(DSLAM)2این وسیله که در طرف فراهم آورنده خدمات قرار می گیرد، به منظور فراهم آوردن خدمات DSL برای چندین مشترک به کار می رود.
فرستنده گیرنده DSL معمولاً توسط کاربران به نام مودم DSL شناخته می شود، اما کارشناسان شرکت فراهم آورنده یا ISP این تجهیزات را به نام ATU-R(3) می شناسند. گذشته از نام ، این وسیله، ابزاری است برای اتصال رایانه کاربران به خطوط DSL . این اتصال می تواند به چند طریق برقرار شود که متداول ترین روش، استفاده از درگاه USB رایانه هست.

* محدودیت در مسافت:

DSL فناوری است که تقریباً وابسته و حساس به مسافت است، به این معنی که هرچقدر طول اتصالات (فاصله میان مشترک تا فراهم کننده خدمات) بیشتر باشد، کیفیت سیگنال ها و سرعت ارتباط کاهش می یابد. بنابراین خدمات ADSL محدودیتی دارند که حداکثر مسافت میان مودم و ISP را تا تقریباً 5 کیلومتر محدود می نمایند، چنانچه با افزایش فاصله از میزان یاد شده، مشترکین نمی توانند از حداکثر سرعت ممکن بهره مند گردند.
در این میان نکته ای که ممکن است باعث تعجب و سوال شود این است که این خدمات از نظر مسافت محدودیت دارند اما تماس ها و مکالمات صوتی هیچ محدودیتی در مسافت های زیاد ندارند، پاسخ این است که در مراکز تلفن، تقویت کننده هایی برای بهبود و تقویت سیگنال های صوتی به کار رفته است اما این تقویت کننده ها با سینگال های DSL سازگار نیستند و باعث آشفتگی و اختلال در روند تبادل داده می گردند. در حقیقت مدار گفته شده و نیز فیبرهای نوری به عنوان خطوط دسترسی موانعی جدی برای اتصال به شبکه DSL به شمار می روند.
امروزه اغلب تجهیزات DSL سازندگان مختلف با فناوری DMT(4) سازگار هستند. DMT سیگنال ها را به 247 کانال جداگانه تقسیم می کند که هر یک از آنها پهنایی برابر (khz)4کیلوهرتز دارند. برای درک بهتر، تصور کنید که خط مسی تلفن شما به 247 رشته نازک تقسیم شود و به هر کدام از آنها یک مودم متصل گردد، با این روش شما قادر خواهید بود تا سرعتی معادل 247 مودم را به یک باره بر روی رایانه خود داشته باشید. هر یک از این 247 کانال در هر لحظه سطح کیفیت سیگنال را بررسی می نمایند و در صورتی که هر یک از کانال ها کیفیت نامطلوبی را ارایه دهد به سرعت از طریق کانال دیگری اتصال را برقرار می کنند، بنابراین در این سیستم، ارتباط، ناپیوسته و پایدار برقرار می ماند و همواره در جستجو برای یافتن مناسب ترین کانال جهت ارسال و دریافت داده فعالیت می کند.

* سرعت52 (VDSL):

VDSL نیز هم چون فناوری DSL عمل می نماید، اما با این تفاوت که سرعتی باور نکردنی را برای دسترسی به شبکه فراهم می آورد. سرعتی معادل 52 مگا بایت بر ثانیه برای دریافت و 16 مگابایت بر ثانیه برای ارسال. چنین سرعتی چندین برابر ADSL است، اما محدودیت مسافت در VDSL بیشتر و تقریباً در حدود حداکثر یک کیلومتر است.

* انواع خدمات DSL :

- (ADSL) یا DSL نامتقارن: کلمه نامتقارن از آن جهت به این روش اطلاق می گردد که در آن، میزان سرعت دانلود (دریافتی) از سرعت آپلود (ارسالی) بالاتر است، چرا که اغلب کاربران اینترنت بیشتر دریافت کننده اطلاعات هستند تا ارسال کننده آن.

- (HDSL) مخفف DSL نرخ داده بالا :

شیوه ای که نرخ تبادل اطلاعات (ارسال و دریافت) در آن یکسان هست.

- (DSL-ISDN)

این روش که کمترین سرعت در میان انواع دیگر را برای ارسال و دریافت فراهم می آورد، به کاربر اجازه می دهد تا با سرعتی حداکثر برابر 144 کیلو بایت بر ثانیه به شبکه دسترسی داشته باشد.

- (MSDSL) یا DSL متقارن با سرعت های مختلف :

این روش علاوه بر یکسان بودن نرخ سرعت ارسال و دریافت، به خدمات دهنده امکان می دهد تا براساس هزینه پرداختی مشترکین، میزان سرعت دسترسی آنها را کاهش و یا افزایش بخشد. (تعریف خدمات با سرعت ها و هزینه های مختلف).

-(SDSL) یا DSL متقارن :

این خدمات نیز همانند HDSL نرخ ارسال و دریافت برابر را فراهم می آورند اما نیازمند یک خط جداگانه از تلفن هستند.

- (RADSL) یا DSL با نرخ تطبیقی :

این روش که عمومی ترین شیوه اتصال DSL است به یک مودم DSL اجازه می دهد تا میزان سرعت دسترسی را برحسب کیفیت سیگنال ها و مسافت مورد نظر تنظیم نماید.

- (VDSL) یا DSL با نرخ سرعت بسیار بالا :

این روش حداکثر سرعت ممکنه در خدمات DSL را برای کاربران به شکل غیرمتقارن فراهم می اورد، اما مشکل اصلی آن محدودیت در مسافت است.

- (VODSL) یا صوت بر DSL :

نوعی شبکه تلفنی مبتنی بر IP که در آن چندین خط تلفن منفرد، با قابلیت انتقال داده می گردد.
منبع:www.forum.microrayaneh.com