ای تو با قلبم صمیمی یا حسن / تو کریم بن کریمی یا حسن

داری از زهرا نشان یا مجتبی / مهربانی دل رحیمی یا حسن . . .

میلاد کریم اهل بیت مبارک

.

.

.

چو بر نیمه رسید ماه مبارک / بیامد لطفی از رب تبارک

شبر،نیکو خصال و ماه صورت / کریم و اسوه در زهد و بلاغت . . .

ولادت با سعادت امام حسن مبارک

.

.

.

مهمانی حق چه باصفا شد

میلاد امام مجتبی شد

(این عید بر عاشقان مبارک)

.

.

.

جوانان بهشت را سید است او / اگر تو طالب حلمی ز وی جو

منم محتاج لطف آل اطهر / شفاعت کن اماما روز محشر . . .

میلاد امام حسن مجتبی مبارک

.

.

.

مژده ای دل نور چشم مرتضی آمد خوش‌آمد / شام میلاد امام مجبتی آمد خوش آمد

غم مخور ای دل که در ماه دعا و استجابت / بهر تأثیر دعا، روح دعا آمد خوش آمد . . .

.

.

.

رمضان، بهشت خدا شده ز گل جمال تو یا حسن / یم علم و حکمت و معرفت، نمی از کمال تو یا حسن

تو علی، تو فاطمه، تو حسن، تو حسین یا که محمدی؟ / که عیان جلالت پنج‌تن، بُوَد از جمال تو یا حسن . . .

.

.

.

آمد چو به نیمه ماه پرفیض صیام / شد طلعت مجتبی عیان چون مه تام

با روی حسن خوی حسن جلوه نمود / فرزند ابوالحسن امام بن امام . . .

.

.

.

گویند که گرد مَه، ‌زمین می‌گردد / دور فلک و عرش برین می‌گردد

خورشید، جمال مجتبی را دیده است / حیران شده است و این چنین می‌گردد

میلاد دومین اختر تابتاک آسمان ولایت مبارک



.

.

.

سلام ای حُسن عالمتاب، ‌ای روح سحر سیما / سلام ای آیه مظلوم، ای غم، سوره زیبا

سلام ای دومین خورشید، ای روشن‌ترین امید / بتاب ای عصمت روشن، بتاب ای عصمت زیبا

میلاد نور مبارک

.

.

.

سرشار شمیم اهل بیت آمده است / شادی به حریم اهل بیت آمده است

جوشان شده است چشمه فیض خدای / میلاد کریم اهل بیت آمده است . . .

.

.

.

ماهِ روزه بود و ماه‌پاره‌ای از ورای ابرها پدید شد

آفریدگار عشق و عقل نیز شادمان از آنچه آفرید شد

مجتبی که شیعه رسول بود، اولین ودیعه بتول بود

از نهاد مرتضی حلول کرد بعد از آن مدینه رو سپید شد

.

.

.

سخنان گهر بار امام حسن مجتبی (ع)



با مردم آن‌گونه نشست و برخاست کن که دوست داری، با تو رفتار کنند. امام حسن مجتبی (ع)

.

.

.

بخشش پیش از درخواست، بزرگ‌ترین بزرگواری‌هاست.. امام حسن مجتبی (ع)

.

.

.

شوخی، بزرگی و ابهت را از میان می‌برد. شخص ساکت

از بزرگی و وقار بیشتری بهره‌مند است. امام حسن مجتبی (ع)

.

.

.

سرآمد عقل، برخورد نیکو و شایسته با مردم است.. امام حسن مجتبی (ع)

.

.

.

گناه و اشتباه دیگران را به زودی سرزنش مکن و میان او و اشتباهش

راهی برای عذرخواهی قرار بده.. امام حسن مجتبی (ع)

.

.

.

والاترین جایگاه نزد خداوند از آنِ کسی است که به حقوق مردم

آشنا باشد و در برآوردن آن بکوشد.. امام حسن مجتبی (ع)

.

.

.

بخل، سرآمد همه بدی‌ها و زشتی‌هاست و محبت و

دوستی را از دل‌ها بیرون می‌کند.. امام حسن مجتبی (ع)